بزرگنمايي:

ندای لرستان - آزمایش‌های انجام شده روی 13 کوسه‌ نوک‌تیز که از آب‌های برزیل صید شده بودند، نشان داد که نتیجه تست کوکائین در بدن همه آنها «مثبت» است.

بر اساس گزارشی که در نشریه علمی «Science Of The Total Environment» منتشر شده، این اولین بار است که در مطالعه‌ای وجود کوکائین در بدن کوسه‌ها گزارش شده است.
نمونه‌های آزمایشی ثبت‌شده در این تحقیق، غلظت کوکائین موجود در بدن این کوسه‌ها را 100 برابر بیشتر از موارد قبلی در سایر موجودات آبزی نشان داد.
این مطالعه همچنین نشان داد که سطوح کوکائین در بافت ماهیچه‌ای کوسه‌ها، سه برابر بیشتر از کبد آنهاست. غلظت‌های بالاتری از این ماده نیز در بدن کوسه‌های ماده در مقایسه با کوسه‌های نر یافت شد.
این تحقیق بطور انحصاری روی کوسه‌های نوک‌تیز برزیلی متمرکز بود؛ با این وجود محققان احتمال می‌دهند که دیگر گونه‌های آبزیان این منطقه نیز تحت تاثیر مواد مخدر موجود در آب باشند.
سارا نوایس، اکوتوکسیکولوژیست دریایی این یافته‌ها را «بسیار مهم و نگران‌کننده» دانست و افزود باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا مشخص گردد آیا انسان‌هایی که این کوسه‌ها را می‌خورند نیز در معرض آسیب قرار می‌گیرند یا خیر.
در حال حاضر کوسه‌ها نه‌تنها در ایالت ریودوژانیرو بلکه در کل قلمرو برزیل و در واقع در سراسر جهان، به شدت مصرف می‌شوند.
علاوه بر این، جمعیت بسیاری از گونه‌های کوسه‌ها به دلیل صید بی‌رویه با کاهش جدی روبرو هستند و در چنین شرایطی قرار گرفتن در معرض کوکائین نیز می‌تواند آسیب جدی به سلامت کوسه‌ها وارد کند.
دکتر انریکو ساجیرو از اعضای این تیم تحقیق می‌گوید: «هنوز مشخص نیست که وجود کوکائین در بدن کوسه‌ها، آیا بر رفتار آنها نیز تأثیر می‌گذارد یا خیر. البته احتمال چنین تاثیری وجود دارد؛ زیرا کوکائین مغز را هدف قرار می‌دهد و قبلا رفتار بیش فعال و نامنظم در دیگر حیوانات مشاهده شده است.»
این اولین بار نیست که کوکائین در حیات وحش دریایی کشف می‌شود.
رویترز پیش از این در ماه ژوئن گزارش داده بود که کوکائین و اکستازی از جمله مواد مخدری هستند که در بدن خرچنگ‌ها، صدف‌ها و جلبک‌های دریاییِ آب‌های اطراف بریتانیا یافت شده است.
کوکائین برای نرم‌تنان، سخت‌پوستان و ماهی‌های استخوانی سمی است و مطالعات نشان داده که این ماده مخدر حتی می‌تواند به جنین برخی از گونه‌های ماهی‌ها آسیب بزند و منجر به مرگ سلولی در آنها شود.
کوکائین ممکن است از چند راه به اقیانوس راه یابد؛ از جمله رها شدن از مسیر تأسیسات نامناسب تصفیه فاضلاب یا از مسیر بسته‌هایی که توسط قاچاقچیان به داخل آب ریخته و سپس توسط موجودات دریایی بلعیده می‌شوند.