چاپ

ندای لرستان - آوار اندوه طبس و زندگی بی‌بازگشت کارگران آن‌قدر سهمناک و سنگین است که حتی سینۀ کودکان لرستان را هم شرحه‌شرحه از این داغ کرده‌است. - اخبار استانها -
خبرگزاری تسنیم، لرستان: معدن که منفجر می‌شود دود، صدای انفجار، متان، آوار، صورت‌های سوخته، چشم‌های قرمز، کلا‌ه‌های مچاله از انفجار و تن‌های تکه‌تکه در هوا پخش می‌شود.
شدت گاز بدن‌ها را از بین برده‌است و جسدها را باید از بین خروارها آهن و میلگرد و بتن بیرون بیاورند، متان اما نمی‌گذارد. بازماندگان تا چندروز دندان روی جگر می‌گذارند.
گزارش میدانی تسنیم از معدن طبس/ متان، معدن و اینک مرگ جسدهای معدن معدن‌جو همچنان غریب می‌مانند، درست شبیه زندگی کارگری‌شان که می‌خواستند نان را از صدها کیلومتر زیر زمین بیرون بیاورند، اما سر ماه نشده حقوقشان آب می‌رفت و نمک‌سود زندگی‌شان.
متان که کمتر می شود، جسدهای پاره‌پاره‌شده را میان سدر و کافور غسل می‌دهند و کسی نمی‌داند چرا باید آن‌قدر سردخانه در طبس کم باشد که بازماندگان مجبور شوند روی جنازه‌‌ها یخ بریزند و حتی پول حمل آن‌ها تا خانه‌های بی‌رمقشان را هم خودشان بدهند.
انفجار معدن طبس 31 شهریور 1403 حدود ساعت 21 در یکی از کارگاه‌های شرکت زغال‌سنگ معدن‌جو رخ داد. این حادثه که ناشی از نشت گاز متان بود بلوک C را منفجر کرد و 17 کارگر را محبوس تا تعداد فوت‌شدگان در بلوک‌های C و B حالا به 51 تن برسد.
جنازه‌های تکه‌تکه‌شده فصل مشترک معدن‌ها است، معدن‌هایی که بر اثر انفجار جان می‌گیرد، درست شبیه حادثهٔ معدن یورت در 13 اردیبهشت 1396 که 43 کارگر را بی‌بازگشت کرد.
روایت مرگ کارگران معدن طبس آن‌قدر شرحه‌شرحه است که حتی دنیای کودکان لرستان را هم سیاه کرده‌است، کودکانی که خوب می‌دانند پدری اگر نباشد دست نوازشی دیگر نیست.
کودکان لرستان برای کارگران معدن طبس شمع روشن می‌کنند، خرما نذری می‌دهند و آرزو می‌کنند که کاش جان کارگران آن‌قدر عزیز بود که حالا تنشان در گورهای سیاه نبود و بخت خانه‌شان سیاه از غم نان.
انتهای پیام/ 644/