چاپ

ندای لرستان - شرق /متن پیش رو در شرق منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
داوود حشمتی| «بی‌حیایی و فرار رو به جلو را تموم کنید»؛ این اولین جمله از آخرین توییت علی‌اکبر رائفی‌پور است که شاگردانش او را «استاد» خطاب می‌کنند. آن‌قدر عصبانی بود که در متن منتشرشده منتقدانش را «خبیث»، «خائن» و «رسوا» خوانده و در مقابل خودش را «شریف»، «وقت‌شناس» و «باحیا» می‌نامد. اما این بار طرف بحث او نه جریان جبهه مقابل در میان اصلاح‌طلبان و دولت‌های روحانی، بلکه از میان اصولگرایان است. مخاطب او بسیاری از افرادی را شامل می‌شود که دست‌کم از زمستان 1402 بر سر رقابت‌های انتخابات مجلس با آنها دچار اختلاف شده بود. با این حال دیروز حسین شریعتمداری در کیهان یادداشتی نوشت و روایت «استاد» در میان شاگردانش را از یک نامه نقض کرد؛ روایتی که استاد در آن معتقد بود به رهبری نامه نوشته و مخالفانش با جوابیه‌ای که دریافت کرده، «رسوا» شدند.
روایت مخدوش
به‌تازگی یک سخنرانی از «استاد» در میان هوادارانش منتشر شد که در آن توضیح داده بود بعد از انتخابات، نامه‌ای به رهبری نوشته و در آن نامه درباره حواشی موجود پیرامون فعالیت سیاسی خودش توضیحاتی ارائه داده است. این حواشی از گذشته و همچنین حواشی مربوط به انتخابات اخیر مجلس بوده که در آن درخواست رهنمود کرده است. آن‌طور که استاد می‌گوید، پاسخ نامه تأییدی است بر فعالیت‌های او. اما حسین شریعتمداری در کیهان این روایت را مصداق «آدرس غلط دادن» خوانده و نوشته است: «ایشان در اظهارات خود سخنی را به نقل از رهبر معظم انقلاب مطرح کرده بود که واقعیت نداشت و مصداق آدرس غلط به مخاطبان بود». شریعتمداری توضیح می‌دهد که در این زمینه «دست به بررسی و تحقیق» زده و نتیجه آن این‌طور بیان می‌شود: «بررسی‌های ما نشان داد که آنچه از قول رهبر معظم انقلاب نقل شده، با واقعیت فاصله زیادی دارد. انتظار آن بود و هنوز هم هست که فعالان سیاسی از آثار و تبعات سوء و خطرآفرین بی‌دقتی در نقل قول از رهبر معظم انقلاب باخبر باشند و خدای نخواسته برای تأیید راه خود از ساحت مقدس حضرت آقا هزینه نکنند».
واکنش تند
اما «استاد» از این روایت عصبانی شد و با انتشار دوباره فایل تصویری خود، منتقدان اصولگرای خودش را «خبیث» خوانده و به باد انتقاد گرفت: «تا کی می‌خواید انرژی جبهه انقلاب رو به جای مقابله با رژیم صهیونیستی صرف خباثت خودتون کنید؟! یه بار دروغ به رهبری نسبت دادین و از قول رهبری گفتین که رائفی‌پور ترویج نشود. نامه‌ای خدمت ایشون ارسال شد و پاسخی داده شد و رسوا شدین. دیگه ادامه ندین این بازی کثیفتون رو!». رائفی‌پور در ادامه با بیان اینکه «انقلاب و رهبری درگیر مهم‌ترین نبرد تاریخی خودش هست»، معتقد است این افراد با این کارها مشغول «خیانت» هستند. او ادامه می‌دهد: «الان اگر پاسخ داده بشه به این حواشی، ضرره برای انقلاب چون ظرفیت و توان زیادی به اون سمت رفته در این شرایط مهم. اگر پاسخ داده نشه هم شما دست از خباثت برنمی‌دارید»! «استاد» با طرح این سؤال که این رفتار «حماقته یا خیانت؟!» توضیح می‌دهد: «نمی‌دونم. فقط اینو می‌دونم که خودتونم فهمیدین پاسخ رهبر انقلاب به ماجرای «ترویج نشود» چی بوده و ایشون تکذیب کردن و حالا دنبال حاشیه‌ای جدید هستید». در ادامه هم فهرستی از برتری‌های اخلاقی خودش ارائه داده و بر سر حریف می‌کوبد: «اینکه شرافت به خرج دادیم و حیا کردیم و نیومدیم بالا سر تک تکتون و بابت دروغِ «ترویج نشود» ازتون جواب نخواستیم، از وقت‌شناسی ما بود، از این وقت‌شناسی سوءاستفاده نکنید و تموم کنید این بازی کثیفتون رو و شرایط کشور رو درک کنید».
اما ماجرا چیست؟
«استاد» چند وقت قبل یک سخنرانی در جمع هوادارانش انجام می‌دهد و در آن سخنرانی به موضوع فعالیت سیاسی خود و منتقدان اصولگرایش در این زمینه می‌پردازد. این اختلافات بر سر رقابت‌های مجلس دوازدهم از سال گذشته آغاز شد. جایی که «استاد» اعلام کرد از فهرست همیشگی شانا (شورای ائتلاف اصولگرایان به رهبری حدادعادل و قالیباف) حمایت نخواهد کرد. آنها به سراغ منتقدان قالیباف در مجلس رفتند و در نهایت فهرستی با عنوان «جبهه صبح ایران» را منتشر کردند. این فهرست از آنجا که اشتراکات زیادی با فهرست «اَمنا» (ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب با محوریت شریان) داشت، تعداد زیادی از افراد آن به مجلس راه پیدا کردند.
درواقع آنها توانستند قالیباف را به‌عنوان نفر اول تهران، رئیس مجلس و کسی را که 12 سال شهردار پایتخت بود، به رتبه چهارم تنزل دهند. این همان رقابتی بود که از آن با عنوان رقابت «چنارها» (فهرست قالیباف) و پاجوش‌ها (فهرست‌های دیگر) یاد می‌کنند. اما بعد از انتخابات رقابت‌ها تمام نشد. تازه نوبت طرف دیگر بود که با انتشار فهرست حساب‌های مؤسسه مصاف خواهان برخورد با گردش مالی میلیاردی این مؤسسه خیریه شود. حالا بعد از انتخابات‌های مجلس و ریاست‌جمهوری که در آن هم قالیباف شکست خورده، هم جریان مورد حمایت «جبهه صبح ایران»، رائفی‌پور بحث مربوط به گذشته را در نامه‌ای به رهبری باز کرده است.
ترویج نشود
آن‌طور که خود «استاد» ادعا می‌کند، در ابتدای دولت روحانی روایتی نقل شده که رهبری تمایلی به «ترویج» اندیشه‌های او نداشته است. این را پیش‌تر هم از گوشه و کنایه‌هایی که در توییتر به «استاد» زده می‌شد، می‌توانستیم درک کنیم. عبارت «ترویج نشود» در واقع اشاره‌ای بود دستوری، که برخی معتقد بودند درباره جریان مصاف داده شده است. اما «استاد» با نوشتن نامه به رهبری از ایشان درخواست می‌کند که این روایت را تأیید یا رد کنند. همچنین از آنجا که او نگران موضع نظام درباره فعالیت‌های سیاسی جبهه صبح ایران بود، توضیحاتی راجع به دلایل ورودش به انتخابات‌های اخیر ارائه داده است. استاد در سخنرانی خودش مدعی است مخالفانش «رسوا» شدند؛ چراکه گفته بودند درباره او دستور داده شده «ترویج نشود». اما این روایت درستی نبوده و دروغ گفته شده بود. همچنین مدعی است که اتفاقا رهبری در این نامه خواسته است تا در صحنه حاضر باشند. البته او تأکید می‌کند که‌ این یک فرمان کلی برای همه آحاد جامعه است و او را هم شامل می‌شود. بنابراین برداشت رائفی‌پور این است که هیچ مخالفتی با فعالیت‌های سیاسی او وجود ندارد و مخالفان به دروغ این روایت‌ها را ساخته‌اند. اما طرف دیگر، حسین شریعتمداری است که در «تحقیق و بررسی‌هایی» که انجام داده، اطمینان یافته که روایتی که رائفی‌پور از نامه و پاسخ آن ارائه می‌دهد، روایت درستی نیست.
رقابت ناتمام
تمام این اتفاقات یک نکته اساسی را روشن می‌کند که خلاصه آن را این‌طور می‌توان نوشت: رقابت‌های درونی اصولگرایان بر سر قدرت نه‌تنها پایان نیافته، بلکه با وقایعی که در انتخابات مجلس دوازدهم رخ داد، می‌توان گفت کینه‌ها و رنجش‌ها نیز به آن اضافه شد. جریان «چنارهای» سیاست اصولگرایی تلاش می‌کند تا «پاجوش‌ها» را حذف کند. اما پاجوش‌ها از آنچه پدرخوانده‌ها انتظار داشتند، از خودشان مقاومت بیشتری نشان دادند. این رقابت‌ها در واقع مقدمه‌ای است بر ورود دو طرف به رقابت شوراهای شهر و روستا که قرار است سال آینده برگزار شود.