ندای لرستان - دانشمندان اعلام کردند برای نخستین‌بار در جهان موفق به احیای یک گونه جانوری منقرض‌شده شده‌اند و گرگ وحشت را دوباره به جهان بازگرداندند. گرگ وحشت (dire wolf) با نام علمی Aenocyon dirus که پیش‌تر در قاره‌های آمریکا زندگی می‌کرد، حدود 12 هزار سال پیش به دلیل ناپدید شدن طعمه‌هایش منقرض شد.

در اتفاقی بی‌سابقه، دانشمندان موفق شدند گرگ مخوفی موسوم به «گرگ وحشت» را که حدود 12 هزار سال پیش منقرض شده بود، دوباره به دنیا بازگردانند. این پروژه که توسط یک شرکت مهندسی ژنتیک آمریکایی انجام شده، اولین نمونه رسمی از احیای یک گونه منقرض‌شده در دنیاست. این اقدام نه‌تنها گامی بزرگ در علم ژنتیک محسوب می‌شود، بلکه می‌تواند در آینده نجات‌دهنده بسیاری از گونه‌های در معرض انقراض نیز باشد.
دانشمندان اعلام کردند برای نخستین‌بار در جهان موفق به احیای یک گونه جانوری منقرض‌شده شده‌اند و گرگ وحشت را دوباره به جهان بازگرداندند. گرگ وحشت (dire wolf) با نام علمی Aenocyon dirus که پیش‌تر در قاره‌های آمریکا زندگی می‌کرد، حدود 12 هزار سال پیش به دلیل ناپدید شدن طعمه‌هایش منقرض شد.
شرکت ژنتیکی کولوسال بایوساینسز (Colossal Biosciences) سه توله گرگ وحشت را به دنیا آورد و نام آن‌ها را با الهام از سریال محبوب بازی تاج و تخت ، «رومولوس»، «رِموس» و «کالیسی» گذاشت. در حال حاضر، این گرگ‌ها در یک منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی طبیعی به مساحت بیش از 800 هکتار در ایالات متحده زندگی می‌کنند.

احیای گرگ وحشت چگونه انجام گرفت؟
دانشمندان DNA این جانور را از فسیل‌های باقی‌مانده استخراج کردند و آن را با کد ژنتیکی گرگ خاکستری، که نزدیک‌ترین گونه زنده به آن است، ترکیب نمودند.
به گفته بن لم، مدیرعامل شرکت کولوسال، «ما DNA یک دندان 13 هزار ساله و یک جمجمه 72 هزار ساله را استخراج کردیم و موفق شدیم توله‌ گرگ‌های سالمی به دنیا بیاوریم.»

سپس، تیم پژوهشی با استفاده از روش «انتقال هسته سلول سوماتیک»، سلول‌های با کیفیت بالا را شبیه‌سازی کرد و DNA را به درون تخمک‌های اهداکننده منتقل کردند. این جنین‌ها سپس به رحم جانوران جایگزین منتقل و در اکتبر 2024 سه توله‌ گرگ سالم متولد شدند.
در پروژه احیای گرگ وحشت، دانشمندان DNA را از دو فسیل استخراج کردند: دندانی از منطقه شریدان در اوهایو (13 هزار ساله) و استخوانی از گوش داخلی در آیداهو (72 هزار ساله).
سپس این DNA با روشی نوین توالی‌یابی شد. ژنوم استخراج‌شده از دندان پوشش 3.4 برابری و از استخوان گوش داخلی پوشش 12.8 برابری داشت. این میزان پوشش ژنومی بیش از 500 برابر بیشتر از اطلاعات قبلی در مورد گرگ وحشت است.

تیم تحقیقاتی، از گرگ‌های خاکستری به عنوان گونه‌ی پایه برای تهیه‌ی سلول‌های بنیادی استفاده کرد. سپس، 15 ویژگی ژنتیکی خاص گرگ‌های وحشت را به DNA گرگ خاکستری وارد کردند تا توله‌هایی با ژن‌هایی که بیش از 10 هزار سال فعال نبودند، تولید شود.
جنین‌های حاصل از این فرایند، به رحم جانوران میزبان منتقل شدند و منجر به تولد سه توله سالم شدند.

دکتر کریستوفر میسون، مشاور علمی شرکت، گفت: «این دستاورد نه‌تنها پیشرفتی علمی بزرگ است، بلکه می‌تواند برای حفظ گونه‌های در حال انقراض نیز به کار رود. ما در آغاز عصر جدیدی از حفاظت زیستی قرار داریم.»

گرگ‌های وحشت نسبت به گرگ‌های خاکستری حدود 25 درصد بزرگ‌تر بودند، جمجمه‌ای پهن‌تر، پشمی ضخیم‌تر و آرواره‌ای قوی‌تر داشتند. رژیم غذایی آن‌ها بیشتر شامل گوشت اسب و گاومیش بود.
گرگ وحشت در پایان آخرین عصر یخبندان منقرض شد. دلیل دقیق انقراض آن مشخص نیست، اما برخی دلایل احتمالی شامل تغییرات اقلیمی و شکار بیش از حد توسط انسان‌هاست.
پروژه بعدی: احیای ماموت‌های پشمالو

ماه گذشته نیز این شرکت با مهندسی ژنتیک موش‌هایی با پوشش ضخیم (به کمک DNA ماموت) موفق شد یک «موش پشمالو» تولید کند. اما هدف اصلی شرکت، احیای ماموت پشمالو است.
شرکت کولوسال در ژانویه 200 میلیون دلار سرمایه جدید جذب کرد که قرار است صرف پروژه احیای ماموت شود. به گفته بن لم، شرکت در مسیر دستیابی به هدف تولد اولین ماموت در سال 2028 قرار دارد. او افزود: «ما اکنون ابزارهای کامل برای احیای گونه‌ها را توسعه داده‌ایم. این سرمایه‌گذاری، تیم ما را بزرگ‌تر خواهد کرد، فناوری‌های جدیدی را ایجاد می‌کند و ما را به هدفمان برای تبدیل انقراض به گذشته، نزدیک‌تر می‌کند.»

این شرکت آمریکایی که اکنون 10.2 میلیارد دلار ارزش‌گذاری شده، تاکنون ژنوم ماموت را توالی‌یابی کرده و موفق شده سلول‌های بنیادی فیل را که قابلیت تبدیل به انواع بافت‌ها را دارند، تولید کند. تنها مرحله باقی‌مانده، وارد کردن ژن‌های ماموت به DNA فیل آسیایی است. این فیل‌ها 95 درصد ژن‌های خود را با ماموت‌ها به اشتراک دارند و نسبت به فیل آفریقایی، نزدیک‌تر به ماموت هستند.
تیم تحقیقاتی با استفاده از فناوری CRISPR ژن‌های کلیدی ماموت را که ویژگی‌هایی مانند پوست ضخیم و پوشش پشمی را کنترل می‌کند، به DNA فیل آسیایی منتقل می‌کند.
به گفته بن لم، می‌توانید این فرایند را مثل «پارک ژوراسیک معکوس» تصور کنید. با این تفاوت که ما در حال ساختن ژن‌های گمشده هستیم، نه جایگزین کردن بخش‌های ناقص.