بزرگنمايي:

ندای لرستان - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
کوروش احمدی، تحلیلگر سیاست خارجی و دیپلمات پیشین ایران در نیویورک راجع به ادعای یک رسانه عراقی درباره ارسال پیام آمریکا به ایران از کانال عمان، به خبرنگار هم‌میهن گفت: «علی‌الاصول و به عنوان یک قاعده عام نمی‌توان به این‌گونه خبرها به‌ویژه در رسانه‌های عربی اعتنای چندانی داشت. به تجربه دریافته‌ایم که اغلب این خبرها جعلی است. ضمن اینکه در این پیام ادعایی مطلب خاصی هم الا اینکه ترامپ آماده مذاکره است، وجود نداشت.
البته قابل درک است که طرفین در این مقطع زمانی بکوشند برای هم پیام‌هایی ارسال کنند و باب گفت‌وگویی را باز کنند. در اینکه ترامپ قطعاً خواستار مذاکره است، تردیدی نیست. اما مثل همیشه شیطان در جزئیات است. سوال اصلی این است که چگونه شیوه مذاکراتی هم از نظر شکل و هم از حیث محتوا مدنظر ترامپ است و آیا اینکه طرف ایرانی نهایتاً شرایط طرف مقابل را خواهد پذیرفت یا خیر یا طرفین به حد وسطی مورد توافقی خواهند رسید. باید منتظر ماند و دید.»
او درباره اظهارنظر مایک والتز، مشاور امنیت ملی ترامپ اظهار داشت: «این اظهارنظر منسوب به والتز حرف تازه‌ای نیست و همیشه مطرح بوده و یکی از دلایل اصلی است که توسط قدرت‌های غربی برای مخالفت با هسته‌ای شدن ایران یا هر کشور دیگری در خاورمیانه مطرح می‌شود. البته مطلب خیلی بی‌ربطی نیز نیست. مسئله این است که در همه مناطق و نه‌تنها در خاورمیانه رقابت بین قدرت‌های منطقه‌ای امر رایجی است و هیچ‌یک از این قدرت‌های منطقه‌ای نمی‌پذیرند که به‌ویژه در حوزه‌های امنیتی از دیگران عقب بیفتند.
به‌عنوان مثال، این گفته ذوالفقار علی بوتو نخست‌وزیر اسبق پاکستان در سال 1965 مشهور است که گفته بود: «اگر هند بمب اتمی بسازد، ما علف خواهیم خورد و حتی گرسنگی خواهیم کشید، اما بمب خودمان را خواهیم ساخت.» و البته به دلیل دشمنی عمیقی که بین هند و پاکستان وجود داشت و سه جنگی که آنها با هم داشتند، نهایتاً بعد از آزمایش هسته‌ای هند در سال 1974 پاکستان نیز سرانجام اولین بمب هسته‌ای خود را در سال 1998 آزمایش کرد. این درحالی است که انگیزه اصلی هند برای ساخت بمب اتمی این بود که چین در سال 1964 اولین آزمایش اتمی خود را انجام داده بود.
البته برخی کشورهای دیگر به دلایلی خارج از رقابت‌های منطقه‌ای به سمت ساخت بمب رفته‌اند مانند کره شمالی که انگیزه بقا، رهبران آن کشور را به سمت ساخت بمب برد. تحلیل‌گران اسرائیلی یا طرفدار اسرائیل نیز به‌رغم اینکه اسرائیل مناطق وسیعی از سرزمین کشورهای عربی و فلسطین را اشغال کرده است، همیشه مدعی بوده‌اند که اسرائیل چون نگران موجودیت خود است، اقدام به ساخت بمب اتمی کرده است.»
احمدی با اشاره به اظهارات مشاور امنیت ملی بایدن، خاطرنشان کرد: «هدف سالیوان در این مصاحبه نیز در واقع این بود که به مخاطبان خود، از جمله ترامپ و تیم او و سران رژیم اسرائیل، بگوید که احتمال اقدامی توسط ایران برای ساخت بمب اتمی را نادیده نگیرند. منطق او که چیزی جز حدس و گمان صرف نیست، این است که حال که ایران به خاطر سقوط دولت اسد و تضعیف حزب‌الله و حماس تضعیف شده، ممکن است به فکر جبران مافات و تقویت موضع خود بیفتد و برای این منظور متوجه ساخت بمب اتمی شود. او می‌گوید در این رابطه با تیم ترامپ و نیز سران اسرائیل صحبت کرده است.
فکر می‌کنم این هشدار را باید به‌ویژه در چارچوب تحرکات یک ساله اخیر و به‌ویژه هفته‌های اخیر توسط دولت‌های غربی و تهدیدهای آنها در مورد اقدام نظامی علیه ایران در صورت حرکت در مسیر ساخت بمب دید. همین هفته گذشته سه کشور اروپایی در جریان نشست دوره‌ای شورای امنیت در ارتباط با برجام، طی سخنرانی‌هایی در شورای امنیت و صدور بیانیه مشترکی مطالب کم و بیش مشابهی ابراز کردند و از جمله مدعی شدند که غنی‌سازی 60 درصدی در ایران نمی‌تواند هدفی جز هدف نظامی داشته باشد.
نماینده آمریکا نیز تهدید کرد که آمریکا از همه توان ملی‌اش برای متوقف کردن ایران در مسیر ساخت بمب استفاده خواهد کرد. در واقع این روندی است که فکر می‌کنم حداقل از نوامبر گذشته یعنی بعد از ارسال نامه‌ای توسط سه کشور اروپایی به رئیس شورای امنیت و تکرار آن در ژوئن گذشته و یادآوری یافته‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تهدید ضمنی به فعال کردن مکانیسم ماشه شروع شده است.
البته تهدیدات مکرر مقامات ایرانی به تجدیدنظر در دکترین اتمی و برخی اظهارنظرهای تندتر مانند امکان ساخت بمب اتمی توسط ایران ظرف 48 ساعت و مانند آنها در این قضایا بی‌تاثیر نبوده است.» این تحلیلگر سیاست خارجی درباره این ادعا که گفته می‌شود ایران در موضع ضعف است، اظهار داشت: «این حرفی است که این روزها همه طرف‌های غربی و برخی نیز در دیگر کشورها از جمله کشورهای عربی می‌زنند و اشاره آنها به سقوط دولت اسد و ضربه خوردن حزب‌الله و حماس است.
البته مقامات حزب‌الله و نیز مقامات ایرانی نیز اذعان کرده‌اند که ضرباتی به نیروهای ضداسرائیلی در منطقه وارد شده است. در کنار این تحولات باید منتظر بود و دید که ایران و گروه‌های مخالف اسرائیل در منطقه چگونه واکنش نشان خواهند داد. در واقع با گذشت چند ماه و شاید یکی دو سال بتوانیم درک بهتری از شرایط منطقه و اینکه آیا نظم جدیدی در منطقه شکل گرفته یا خیر داشته باشیم.»