بزرگنمايي:

ندای لرستان - عصر ایران /متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
از زمان سقوط پرده آهنین، جهان تغییر کرده است. اما اروپا به تازگی اراده خود را برای دفاع از اوکراین با یک سیاست نظامی مشترک مشخص کرده است.
بازار
کاترین ویتل دی وندن (Catherine Wihtol de Wenden) (زاده 6 ژوئن 1950)، اندیشمند علوم سیاسی فرانسوی و مدیر تحقیقات مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه(CNRS) است. او در یادداشتی اختصاصی برای عصر ایران به موضوع شکاف بین اروپا و آمریکا بر سر موضوع جنگ اوکراین پرداخته است:
در روزهای اخیر و پس از تنش هایی که در کاخ سفید بین ترامپ و زلنسکی به وجود آمد، شاهد اتحاد اروپا برای دفاع از اوکراین بدون کمک ایالات متحده بودیم. شکافی که ترامپ بین آمریکا و اروپا تعریف کرد با عدم علاقه بسیاری از آمریکایی ها به اروپا در سطح بین المللی مرتبط است.
 به طور کلی سیاست سیاست ترامپ عبارت است از تلاش برای رهبری دیپلماسی خود بدون کمک گرفتن و یا همکاری با اروپا. این رهبری کردن به ویژه در اوکراین و همچنین در دانمارک (گرینلند) و همچنین در موضوع اسرائیل به طور کامل قابل مشاهده است.
سیاست ترامپ با رویکردی که او و دولتش در جهت جستجوی منابع جدید زمینی (چیزی شبیه به تب پیدا کردن طلا در قرن نوزدهم در ایالات متحده) هدایت می‌شود و به او فرصت می دهد تا خود را قوی ترین مرد جهان بداند.
 اختلافات ایالات متحده تحت رهبری ترامپ با اروپا با دلبستگی اروپا به دموکراسی مرتبط است: مردم درگیر باید در تصمیم گیری های کشورهایی که شهروند آنها هستند (اوکراین، فلسطینی ها، جمعیت گرینلند) مشارکت داشته باشند و ما نمی‌توانیم در غیاب آنها و بر خلاف منافع آنها تصمیم بگیریم. 
 ناتو و سیاست‌هایش یکی از موضوعاتی که دونالد ترامپ بر آن تاکید دارد تا جایی که برخی بر این باورند که اختلاف بین ایالات متحده و اروپا بر سر ناتو ممکن است در نهایت منجر به خروج واشنگتن از ناتو شود.
باید گفت ناتو و سیاست‌هایش بحثی طولانی است زیرا اولین بار ایالات متحده بود که ابتکار عمل تعریف دفاع و همبستگی فر منطقه‌ای را در برابر اتحاد جماهیر شوروی به دست گرفت. با این همه از زمان سقوط پرده آهنین، جهان تغییر کرده است. اما اروپا به تازگی اراده خود را برای دفاع از اوکراین با یک سیاست نظامی مشترک مشخص کرده است.
در نهایت این نکته توجه کرد که برخلاف برخی از نظرات مطرح شده در مورد نزدیک شدن اروپا به چین باید گفت که شریک جدید اروپا چین نیست، زیرا در مناطق ذکر شده درگیر نیست. اما ترامپ تا کجا می‌تواند با سیاست انزواگرایانه در حالی که تلاش می‌کند با چین رقابت کند، مناقشات را حل کند؟ به نظر می‌رسد این سیاستی متناقض است.